کرگیری بتن چیست

 

اما فقط آنقدر بتن وجود دارد که می توانید بدون تخریب محیط زیست را به طور مفید بکارید. بازدهی رو به کاهش در دهه 1990 آشکار شد، زمانی که حتی خلاق ترین سیاستمداران برای توجیه بسته های مخارج محرک دولت تلاش کردند. این دوره ای از پل های گران قیمت فوق العاده به مناطق کم سکنه، جاده های چند بانده بین جوامع روستایی کوچک، سیمان شدن بر روی چند سواحل رودخانه طبیعی باقیمانده، و ریختن حجم بیشتری از بتن به دیواره های دریا بود که قرار بود از 40 درصد از دریا محافظت کند. خط ساحلی ژاپن

 

در کتاب سگ‌ها و شیاطین، نویسنده و ساکن قدیمی ژاپن، الکس کر، از سیمان‌سازی سواحل رودخانه‌ها و دامنه‌های تپه‌ها به نام جلوگیری از سیل و رانش گل ابراز تاسف می‌کند. او به یک مصاحبه‌کننده گفت که پروژه‌های ساخت‌وساز یارانه‌ای فراری از سوی دولت، «خسارات بی‌شمار بر کوه‌ها، رودخانه‌ها، نهرها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و همه جا وارد کرده‌اند - و با سرعت بیشتری ادامه می‌یابد. این واقعیت ژاپن مدرن است و اعداد خیره کننده هستند.»

 

او گفت که میزان بتن ریزی در هر متر مربع در ژاپن 30 برابر میزان بتن ریزی در آمریکا است و حجم آن تقریباً به همان اندازه است. بنابراین ما در مورد کشوری به اندازه کالیفرنیا صحبت می کنیم که به همان میزان بتن می کند [به اندازه کل ایالات متحده]. مراکز تجاری و پراکندگی شهری آمریکا را در 30 ضرب کنید تا متوجه شوید که در ژاپن چه می گذرد.

 

سنت گرایان و دوستداران محیط زیست وحشت کردند - و نادیده گرفته شدند. تثبیت ژاپن برخلاف ایده‌آل‌های زیبایی‌شناختی کلاسیک در هماهنگی با طبیعت و قدردانی از موجو (ناپایداری) بود، اما با توجه به ترس همیشگی از زلزله و سونامی در یکی از فعال‌ترین کشورهای جهان از نظر لرزه‌نگاری قابل درک بود. همه می‌دانستند رودخانه‌های خاکستری و خطوط ساحلی زشت هستند، اما تا زمانی که می‌توانستند خانه‌هایشان را از سیل در امان نگه دارند، هیچ‌کس اهمیتی نمی‌داد.

اما فقط آنقدر بتن وجود دارد که می توانید بدون تخریب محیط زیست را به طور مفید بکارید. بازدهی رو به کاهش در دهه 1990 آشکار شد، زمانی که حتی خلاق ترین سیاستمداران برای توجیه بسته های مخارج محرک دولت تلاش کردند. این دوره ای از پل های گران قیمت فوق العاده به مناطق کم سکنه، جاده های چند بانده بین جوامع روستایی کوچک، سیمان شدن بر روی چند سواحل رودخانه طبیعی باقیمانده، و ریختن حجم بیشتری از بتن به دیواره های دریا بود که قرار بود از 40 درصد از دریا محافظت کند. خط ساحلی ژاپن

 

در کتاب سگ‌ها و شیاطین، نویسنده و ساکن قدیمی ژاپن، الکس کر، از سیمان‌سازی سواحل رودخانه‌ها و دامنه‌های تپه‌ها به نام جلوگیری از سیل و رانش گل ابراز تاسف می‌کند. او به یک مصاحبه‌کننده گفت که پروژه‌های ساخت‌وساز یارانه‌ای فراری از سوی دولت، «خسارات بی‌شمار بر کوه‌ها، رودخانه‌ها، نهرها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و همه جا وارد کرده‌اند - و با سرعت بیشتری ادامه می‌یابد. این واقعیت ژاپن مدرن است و اعداد خیره کننده هستند.»

 

او گفت که میزان بتن ریزی در هر متر مربع در ژاپن 30 برابر میزان بتن ریزی در آمریکا است و حجم آن تقریباً به همان اندازه است. بنابراین ما در مورد کشوری به اندازه کالیفرنیا صحبت می کنیم که به همان میزان بتن می کند [به اندازه کل ایالات متحده]. مراکز تجاری و پراکندگی شهری آمریکا را در 30 ضرب کنید تا متوجه شوید که در ژاپن چه می گذرد.

 

سنت گرایان و دوستداران محیط زیست وحشت کردند - و نادیده گرفته شدند. برش بتن تثبیت ژاپن برخلاف ایده‌آل‌های زیبایی‌شناختی کلاسیک در هماهنگی با طبیعت و قدردانی از موجو (ناپایداری) بود، اما با توجه به ترس همیشگی از زلزله و سونامی در یکی از فعال‌ترین کشورهای جهان از نظر لرزه‌نگاری قابل درک بود. همه می‌دانستند رودخانه‌های خاکستری و خطوط ساحلی زشت هستند، اما تا زمانی که می‌توانستند خانه‌هایشان را از سیل در امان نگه دارند، هیچ‌کس اهمیتی نمی‌داد.